Een kunstzinnig begin

Ik ben nu bijna een dagje in Japan en het is hier al super leuk, maar ook een beetje wennen. Het is de tweede keer dat ik in Japan ben, maar de eerste keer dat ik de taal heel de dag spreek. Dat is heel wat en al helemaal met een halve Jetlag. Het regelen van de OV kaart was even een dingetje. De onbeperkt geldige anonieme ov kaarten worden tijdelijk niet verkocht dus moet ik het voorlopig doen met de 30 daagse OV kaart.

Vandaag zijn we naar het TeamLab Borderless museum geweest. Dat is een museum voor digitale kunst. Het is veel spannender dan het klinkt, want het is niet zomaar digitale kunst die je alleen kunt zien. De kunstwerken vullen de hele ruimte, je staat er letterlijk in. Bovendien hebben ze allemaal bijpassende geluiden en muziek. Sommige kunstwerken bewegen zich voort. Zo kan de zelfde ruimte 10 minuten later compleet anders zijn. Het leukste is nog dat wij, de bezoekers, ook op verschillende manieren onderdeel zijn van de kunst.

We konden de kunstwerken aanraken en soms deed dat ook iets bijzonders. Zo kwamen er vlinders bij onze handen, of veranderde het kunstwerk tijdelijk. Zelfs tijdens het drinken van een kopje thee en het eten van een ijsje waren we kunstenaressen. Als we onze kommetjes lieten staan groeiden bloemen of takken met blaadje met vlinders in en bij de kom. Wanneer we die oppakten bleven de bloemen even liggen en werden de blaadjes weggeblazen.Gelukkig kon alles weer groeien nadat we de kommetjes weg zetten. We hebben zelfs onze kunst mee naar huis genomen. We konden bij een kunstwerk van de zee zelf een vis of dier inklleuren. Nadat we deze door een speciale scanner hadden gehaald, zagen we hem zwemmen door het hele museum. In de giftshop konden we ons zeedier zelfs afdrukken op een tas. Mam had echt een prachtige kwal getekend dus die staat nu mooi op een Ekobaggu (juten tas).

Na het TeamLab wilde mam de tickets voor de volgende bestemmingen regelen. Dit moest bij Shinjuku, maar helaas we waren niet op tijd. Stonden we daar in de spits op een van de drukste stations van Japan. Ach ja tickets halen kan later nog. We besloten daarom om op souvenier tour te gaan. We begonnen bij Hareruya (Halleluja!), het Walhalla voor Magic the Gathering, waar Kai fan van is. Hoewel ik het spel zelf niet speel vond ik het er toch super leuk. Er stonden mooie tekeningen op de kaarten (zo'n mooie dat ik er ook een paar voor mezelf kocht). Dat was leuk om te zien. Het was net een klein museum. Maar het leukste vond ik nog wel de mensen die heel enthousiast waren over hun hobby en mij goed hebben geholpen. Ze doen je de groeten, Kai!

Daarna gingen we naar Sunshine city voor leuke Japanse souveniers en natuurlijk, het Pokemon centrum! Aan het einde van de dag gingen we lekker eten bij een salade bar. Een paar jaar terug had ik bij zo'n salade bar gezegd "Kom op ik ben geen konijn!". Maar smaken veranderen, nu kan ik een goede salade wel waarderen.

Morgen gaan we naar Nikko om het drukke Tokio voor een dagje in te ruilen voor mooie natuur! Stay tuned!