Het witte kasteel

Vandaag staat een dagje Himeji op het programma.

Himeji is vooral bekend om zijn kasteel. Het is een van de meest bekende kastelen in Japan. Kai heeft dit hoog in de top 10 staan bij een bezoek aan Japan (dat gaat er vast nog wel een keer komen. Hij heeft zelfs een bordspel dat Het Witte Kasteel heet!

Het kasteel wordt somsHakurojōofShirasagijō(het Witte Reiger kasteel) genoemd omdat alle buitenmuren wit zijn geschilderd. Men vindt dat het zo op een reiger lijkt. Met een beetje fantasie en sake achter de kiezen, zit daar wel iets in.

Natuurlijk, sportief als wij zijn, hebben we het hele kasteel van binnen en van buiten bekeken. Het was een hele klim, maar dan kun je alles veel beter bekijken. Zo zijn de uiteinden van de dakpannen wel iets leuks. Het Witte Reiger kasteel heeft veel verschillende eigenaren gehad. Iedereen bouwde er wel een stukje aan. Voor de daken worden speciale pannen gebruikt die het water snel af kunnen voeren. Aan de laatste dakpan zit een soort afdichting met een afbeelding. Alle eigenaren van het kasteel gebruikten een eigen afbeelding. Zo kun je eenvoudig nagaan wie wat heeft bijgebouwd. In onze klim naar boven viel ook op dat er allemaal kanaaltjes op de paden waren. Ook dit zorgt ervoor dat het kasteel niet blank komt te staan als het flink geregend heeft (en dat kan nog wel eens gebeuren). Op de daken van kastelen staan aan de oost- en de westkant ook grote vissen op het dak. Dit is om het kwaad buiten de deur te houden. Ja, ja, de bijgelovigheid weer. Op de bovenste verdieping heb je een mooi uitzicht over de stad. Het hele eind moest natuurlijk ook weer terug gelopen worden, allemaal steile trappetjes. Het mag wel een wonder heten dat we elke keer heelhuids beneden komen, want wij zijn wat dat betreft wel een paar struikeltantes.

Nog even een stempel (dit keer een echte) gescoord voor in ons boekje.

De gids van de Early Bird had gezegd dat we zeker de tuinen rondom het kasteel moesten gaan bekijken. Voor iets van 300 yen extra (ongeveer 1,80) zat dit ook bij ons toegangskaartje. Ze had niet overdreven. Het was een prachtige tuin. Japan heeft heel veel parken en tuinen, zomaar op een vrij stukje in de stad. Het kan dus wel, groen in de stad.

Toen weer met de trein/metro terug naar ons hotel. We maken zo wel wat kilometers, ook met onze wandelschoenen. Even opfrissen, de beentjes wat rust geven en dan Osaka in de avond verkennen. Dat hadden we gisteren nog niet gedaan.

We gingen naar Namba, het centrum van Osaka waar het allemaal gebeurt. Osaka wordt gezien als de culinaire hoofdstad van Japan. Hier zijn allemaal leuke eettentjes, maar er wordt ook veel gegeten op srtaat. De bekendste straat is de Dōtonbori die langs het kanaal loopt.

We moesten nog eten, nou dat was dus eenvoudig te vinden. De gyoza (Japanse dumplings) zag er lekker uit. We kozen voor een gyoza met flink wat salade erover, een soort van mayonaise en een lekkere pittige saus erbij maakt het zowat een complete maaltijd voor een appel en een ei. Het was superrrrr lekkerrrrr. Dit tentje ga ik nog vaker bezoeken. Daarna ook nog de takoyaki geprobeerd (een soort poffertjes gevuld met octopus). Ook lekker. Mam die waagde zich wel aan de gyoza, maaroctopus gaat toch wel net even iets te ver.

Ook lekker in Japan is de okonomiyaki. Dit zit een beetje tussen een omelet en een pannekoek in. Er zit ook vlees en groenten in. Dit maak ik thuis ook wel eens, dus ga ik zeker binnenkort proberen.

Plannen heb ik genoeg!